چه خوشبخت بودن..

جاده ای بود با یه تابلوی( بِد اَند بِرِکفِست) B&B

منتهی میشد به یه خونه ی خیلی بزرگ قدیمی بالای یه تپه ی سرسبز با یه اسم فرانسوی( پاق ک لِبروس یا لوبقیوس )

parc le breos که توی انبوه درختها و چمنهای بلند وسط چندهزار چمنزار گم شده بود ..

و گویی پس از تاریخی طولانی و کاربردهای مختلف چند سالیه به هتل و B&B تبدیل شده ...

ادامه ی راه یه تعداد اسب‌، کنار جاده در بادی که می‌پیچید توی یالهاشون، مشغول چرا بودن و به ماشینهای عبوری چشم دوخته بودن و میگفتن : اینا دیگه کیه ان؟ کجا می تازن با این شدت؟

اونورترشون یه مادیان ایستاده بود و کنارش یه کره اسب سفید روی علفها چنان قشنگ دراز کشیده بود که انگار خسته ی عالم بود ...

جلوتر، روبروی تابلویی که روی اون یه گوسفند نشسته کشیده بودن و دقیقا روبروی تابلویی یه گوسفند پشمالوی سفید نشسته بود لب لب جاده و با بی خیالی تمام ماشین هارو تماشا میکرد و علف می‌جوید...

یهو خنده اومد رو لبمون ...

چه خوشبخت بودن این حیوونها ...

وِلز june ۲۰۲۴

Gower