آنروزها ، اینروزها

دلار  هر روز بالاتر میره 

حتی پوشک و نوار بهداشتی کم شده 

مردم توی صفحه های  اینستا به هم توصیه میکنن غر نزنید و حالتون رو بدتر نکنید اصن حالتون رو سعی کنید خوب بکنید . من گاه دقایقی به یه جای دووور خیره میشم و تموم سالهای عمرم ظرف چند ثانیه از جلو روم عبور میکنه . بعد یه آه می کشم و میگم خوب شد مامان نیست تا دوباره مجبور بشه همه اش بره توی صف اجناس کوپنی هنوز خیلی واضح شکل  کیفی که کوپن هارو دسته بندی میکرد براساس شماره و میذاشت توش رو یادمه .  بعد بعد از ساعتها صف  با یه سبد قرمز پر از قند و شکر و روغن نباتی نفس نفس زنان برمیگشت. ما تند تند لباس نمیخریدیم .ما کفشهامونو سالی دوبار عوض میکردیم .ما اسباب بازی ارزون داشتیم . واسه داداشم کالسکه نداشتیم مامان مجبوربود تا سه سالگی بغلش بکنه . ما جامدادی قشنگ نداشتیم . از اون تراش بزرگهای روی میز نداشتیم ما حتی میز هم نداشتیم . حتی توقع هم نداشتیم.  من فکر میکنم چون جنگ بود و جنگ رو مقدس میدونستن خیلیا مشکلاتش رو  هم تحمل میکردن و دم نمیزدن اما مردم الان رو نمیدونم !!؟

 

ساسو (sasoo)...