کرونا فوران تنهایی زمین بود ...

 روح و روانمان خسته است از  اتفاقات پشت هم  و غمگنانه...

هر روز صبح با استرس گوشیم رو روشن میکنم که لابد باز چیزی شده ...

حالا هم این ویروسه 

که تو بگو دنیارو گرفته ... 

چیزی که با چشم دیده نمیشه بحرانی جهانی میشه ...

به همین مسخره گی ...

داداش  پیام داده : آبجی به حضرت عباس راحت شدی رفتی .. یه ذره هم دلتنگ نباش واسه ما و این خراب شده ...

اما نمیدونه من ایران هم بودم دلتنگ بودم ...

من هرجا باشم  از یه سنی یه بغض از تنهایی ما آدمها باهامه .. 

که درمانی نداره ... 

دلتنگی چیزی حساب نمیشه بغل اون بغض همیشگی ...