روزها جوردیگه ای میگذره

.‌.
معلم کالج ایمیل فرستاده تعطیلات دو هفته ای ایستر  شروع شده ولی من تکلیف و مشق شبم رو میفرستم ...
نزدیک یک میلیون انسان دچار ویروس جدید شده اند ...
و چهل هزار نفر دیگر نفس گرمی از ریه هاشون بیرون نمیاد ...
در بیداری راه میرم اما انگار این من نیستم.  میخوابم و خواب می بینم اما گویی بیدارم ..
همه چی خیلی موهوم و خیالی به نظر میاد !! 
دیشب در خواب توی یه  ساحل شنی بودم که یه صدایی شنیدم : خیلی واضح میگفت : شن و ماسه 
درمانش ماسه است و شن !!!
جالبش این بود میدانستم که خواب می بینم  و با خودم میگم: تکرارش کن تکرارش کن بیدار بشی فراموش نکنی . 
بعد چشمام رو که باز کردم انگار صداهه هنوز قطع نشده بود !
منم تکرار کردم شن . درمانش شن هست !
بعد یهو به خودم اومدم خدایاااا چه روزگاریه .
با اینکه به  مسخره بودن خوابم شکی نداشتم اما محض کنجکاوی رفتم سرچ زدم درمان با شن 
که عکسهای ملت رو در کویر اورد تا گردن توی شن !
خنده ام گرفته بود ...
شن درمانی برای ورمهای استخوانی و التهاب مفاصل کاربرد داشت ... 
خب خداروشکر لااقل به یه دردی میخورد ...