هفدهم از نوامبر ۲۰۲۰

ساعت دقیقا ده شب هست 

اونقدر شبها دراز است که ده بار شام و هله هوله و میوه خورده ایم و یک فیلم سینمایی به اسم فِیتَل اَترَکشِن دیدیم دوباره چای خوردیم باز هم آخر شب نشد.

پس ناامید شده و به طبقه ی بالا رفتیم و روی تخت اتاق خواب دراز کشیده موبایل به دست مشغول فضای مجازی .من همزمان مشغول تماشای بامزه کاری های گربه های ایسنتاگرامم .و گاه نیم نگاهی به پنجره و چراغهای ساختمونهای بلند اون دورها میندازم که نورشون  رو دوس دارم.

او سه تا ورق گرفته از روی متنی مشغول نوشتن نامه ای اداری برای جاییست.

وسطهاش یه سر به توئیتر و اینستا و صفحات سیاسی می زند بعد می پرسد: ابراهیم آباد کجاست؟ من: واا ایران هزارتا ابراهیم آباد داره.

او: نه ابراهیم آباد گرگان . من: والاه نمیدانم.

ساعت ده و هفت دقیقه شده و هنوز وقت خوابمان نیست.

از گردش در اینستا که خسته شده ام یاد وبلاگم  می افتم میام اینجا میچکا چندتا پست جدید نوشته میخوانمش. 

اما از بقیه خبری نیست.

پس مینویسم : ساعت دقیقا ده شب هست.

الان البته ده و چهارده دقیقه.

به وقت انگلیس . و وبلاگم مطمئنا به وقت ایران  نمایشش میدهد. حدودای  ساعت یک و نیم