بوسه

گفت بیا در افتاب نیمه جان و باد آرام بیرون بشین

همین رو هم از دست نده.

با چشم دردناک حساس به افتاب میرم

توی حیاط سرم رو میذارم روی میز چوبی دردش کم شود

یهو بی هوا میاد پشت گردنم را آرام می بوسد

و می رود

خوشی از نوک سرم روی تنم لیز خورد و بادی که می وزید از روی جای بوسه که رد شد خنکای نمِ بوسه رو حس کردم و از ارامش اون لحظه خوابم آمد

لوس هن خودتی ساسو (sasoo)...