نامش زمین

اگه هنوز هم همیشه یا اغلب اوقات دستهات تنهاست و مدتهای زیادی از زندگیت کسی با مهر و بدون هیچ درخواستی اونارو نفشرده نوازش نکرده ..

یا هنوز که هنوزه نزدیک پنجاه سالگیت کسی نیست زخمهات رو ببینه وقتی سوختی و تاول زده وقتی گوشت خورد کردی و با استخونش زخم برداشته کنجکاو بشه بپرسه یا بهش نشون بدی و بگه وااای بیا با این پماد پانسمانش کنم. خودت پماد میخری و خودت زخمهات رو میبینی خودت پانسمان میکنی خودت دستهای تنهات رو بعد از شستن خون نوازش میکنی به رگهای تنهای متورمش دست میکشی

بدون تو از مایی ...

در این بیغوله آبادی که نامش زمینه ...